Een gebouw gemaakt met bijna het gemak van LEGO®. Voel je vrij om deze tekst te annoteren: Klik in de rechter bovenhoek. [Bert Frederiks]

Ik wijk uiteindelijk wat af van mijn eerste theoretische ideeën. Ik hoop die theorie te zijner tijd aan te passen.

 

Hiernaast een binnenaanzicht van een deel van een wand – en er is ook een stukje vloer zichtbaar. Laten we een wanddeel 1250x1250mm groot maken.

Links in het midden en boven zie je delen met ramen. Onderin dit raamdeel is een plantenbak geïntegreerd die van binnen naar buiten loopt en waarin het raam hangt.

In de onderste en rechter delen van de wand zijn kasten geïntegreerd. Dat is niet helemaal uitgetekend. Je ziet alleen de zijkant en bovenkant, geen planken of deuren.

 

Een wanddeel bestaat uit drie delen: een binnendeel, een middendeel en een buitendeel. Daarnaast kan er nog een apart vliesgeveldeel zijn. Links op de tekening zie je de drie delen samengevoegd, rechts zijn ze uit elkaar getrokken. De zijkanten zijn gemaakt van 38mm hout, wat in de meeste gevallen volgens mij voldoende brandwering geeft.

Het binnendeel en middendeel (rechts op de tekening) schroef je normaal gesproken niet van elkaar wanneer je je huis demonteert. De zijwanden zitten vast aan de zijkanten van het middendeel en moeten uit voldoende brandwerend materiaal bestaan of anders moet een deel van ander materiaal gemaakt worden. Het middendeel is iets smaller, bijvoorbeeld 1210mm breed. (Een wanddeel zonder kast kun je maken door het middendeel iets breder te maken.) De kast geeft extra stijfheid, geluidwering, brandwering en isolatie aan de wand.

De middendelen van deze wanddelen worden van buitenaf aan elkaar geschroefd, met flexibel brandwerend materiaal ertussen zoals samengeperst steenwol. De schroeven gaan in de hoeken door hoekijzers die een staande, liggende en schuine balk vasthouden waardoor een heel stijf (en mede zelfdragend) geheel ontstaat. (Dit is anders dan in mijn oorspronkelijke theorie waarin het middendeel juist niet bereikbaar was.)

Normaal gesproken is een overspanning van 1200mm te veel voor een gipsvezel- of magnesiumoxide plaat, maar de schuine balk achterlangs zal ruim voldoende stevigheid geven.

Het buitendeel is een bak gevuld met isolatie die aan het middendeel gehangen wordt. Doordat het een bak is kan niet-verlijmde natuurlijke isolatie gebruikt worden. Aan de binnenkant kan extra isolatie van bijvoorbeeld katoen worden aangebracht voor geluids- en warmte-isolatie. Het buitendeel is ook de brandwering van buiten voor het dragende middendeel. Buiten op het buitendeel kunnen latten zitten die gebruikt kunnen worden om de buitendeel extra aan elkaar vast te maken en om een vliesgevel op te schroeven.

In de vloer zitten doorlopende balken die niet op de tekening staan. De vloer is ruim 600mm dik voor extra stijfheid en zelfdragendheid. De loopvloer is een deksel. De ruimte aan de zijkant is groot genoeg om de vloerbalken aan de zijkanten van de onderste wanddelen te monteren. Als er geen balk zit wordt het opgevuld vanwege brandwering.

 

Hiernaast een explosietekening van een raamwanddeel, met links het gemonteerde raamdeel en rechts een buitendeel, het glas met plantenbak en het binnendeel. Het binnendeel is ook het middendeel in die zin dat hier de schroeven doorheen gaan waarmee je alles aan elkaar vastmaakt.

De plantenbak hoort aan de zijkant dicht te zijn maar dat is op de tekening verdwenen. De constructie is zo dat het uit één plaat gezet kan worden door het alleen te buigen. De bak is lek aan de randen maar doordat de bodem naar buiten toe schuin naar beneden loopt is dit niet erg. Uiteindelijk zal het beter zijn de bak middels dieptrekken of zo te maken, maar dit is makkelijker.

 

De opengewerkte vloer hiernaast is bedacht voor een school. Door de loopvloer over het middendeel te verwijderen ontstaat een zitkuil en daarmee ook een verhoogd toneel. Een kleine brede trap is tribune. Daarboven zit men op stoelen en tenslotte op tafels waarmee de tribune verlengd wordt.

Door de stijfheid van de constructie vooral aan de zijkant te houden en het midden liefst iets te laten zweven wordt de zelfdragende constructie het minst belast. Als het gebouw echt moet drijven in de grond dan zal het midden ook versterkt moeten worden.

De balken zitten aan de zijkant van de onderste wanddelen vast. De zijplaten van de bakken tussen de platen zorgen voor verdere verstijving, vergelijkbaar met I-balken. De balken zitten 1250mm van elkaar, behalve aan de rand, waarmee de rand weer extra stevig wordt.

Ik ben geen constructeur, maar ik heb mijn best gedaan eraan te rekenen en ik denk dat een gebouw van 7x7meter in principe op vier palen kan staan die ergens in de buitenste vierkante meters vastzitten. Die palen vast te maken zou wel een uitdaging zijn. Het gaat erom dat het daarmee niet schadelijk is als het gebouw zou verzakken als het op te drassige grond staat.